Archiwum kategorii: Pasma życia

Adelka spędzała z Adamem sporo czasu. Czasem wspólnie gotowali nowa potrawę, szli do kina albo do teatru, często przyjeżdżał z Bierką  i ze wszystkimi psami pokonywali piechotą wiele kilometrów, kiedy indziej znów jechali do znajomych na działkę pod Warszawę albo … Czytaj dalej →

Zjedli obiad. Mikołaj zmywał w kuchni. Kasia obierała pieczarki siedząc w fotelu, trzymając tackę z obierkami na kolanach. Na ekranie telewizora zmieniały się co chwilę skłócone gadające głowy. Szkoda słuchać. I Kasia nie słuchała, bo myśli uleciały w kierunku Wilanowa … Czytaj dalej →

Adelka zaczęła chodzić na rehabilitację, zabiegi bardzo jej ulżyły w bólu ramienia. Właśnie dotarła do przychodni gdy zadzwonił telefon. Stanęła przy okienku, położyła torbę na ladzie i szukała komórki. Nad okienkiem rzucał się w oczy duży napis RECEPCJA NIECZYNNA. Za … Czytaj dalej →

Kasia umówiła się z młodymi, że raz w miesiącu będzie brała Kruszynkę na weekend. Nacieszy się wnuczką a młodzi będą mieli trochę czasu dla siebie. Dobrze pamiętała jak potrzebna jest młodym rodzicom chwila odpoczynku bez pieluszek w tle. Pierwszy raz … Czytaj dalej →

– Życie sprawiło, że twórcza część mojego umysłu została uśpiona, oby nie na zawsze – powiedziała Kasia. – Do działania musiała się włączyć praktyczna. Musiała. Została zmuszona, żebym przeżyła, wykarmiła dzieci i jakoś utrzymała je na powierzchni, aby pod tę … Czytaj dalej →

Elżbieta przeszła w stan nieczynny, a następnie na wcześniejszą emeryturę. Była wolna. Niby fajnie ale… Gdyby odeszła z pracy z własnej, nieprzymuszonej woli i w normalnych okolicznościach, nie byłoby jej przykro. W tej jednak sytuacji czuła żal, rozczarowanie, tęskniła za … Czytaj dalej →

Kasia ni stąd ni zowąd znalazła się w katedrze św. Floriana. Odbywało się właśnie nabożeństwo żałobne. Wokół było granatowo od strażackich galowych mundurów. Widocznie chowają kogoś ważnego – pomyślała. Wtedy zauważyła, że jest ubrana na czarno. Ktoś chwycił ją za … Czytaj dalej →

Elżbieta stała przy oknie i patrzyła na uśpiony Ursynów. Czuła się jakby była jedyną nie śpiącą istotą na świecie. W oknach przeważnie światła już pogasły, gdzieniegdzie migotał blask od ekranu telewizora w tę cichą i ciemną noc. Latarnie owszem, świeciły, … Czytaj dalej →

Kasia w środku nocy zerwała się na dźwięk swojej komórki oznajmiającej o odebranym esemesie. Nieprzytomna, usiłowała ją wyłączyć, żeby Era znów nie obudziła Mikołaja. Operator miał dziwny zwyczaj przysyłania o nieludzkich porach esemsów z różnymi  informacjami. Odwróciła się sprawdzić czy … Czytaj dalej →

Adelka nie lubiła momentu skończenia czytania książki, szczególnie jeśli polubiła bohaterów i przywiązała się do nich. Pragnęłaby dalej uczestniczyć w ich życiu. Nie zapominała o nich od razu, przez czas jakiś żyli jeszcze w jej wyobraźni. Kilka dni, tygodni, czasem … Czytaj dalej →