Archiwum kategorii: Myślę sobie

Jak te dzieci rosną! Dlaczego tak  szybko robią się „okropnie” dorosłe? ;))) Moje dwie starsze wnuczki są większe ode mnie. Jeszcze tylko Calineczka pozostała do noszenia na rękach. Duże mogę już tylko „stacjonarnie” poprzytulać;) Na szczęście pozwalają na to. Nawet … Czytaj dalej →

Jak to nigdy nie wiadomo co się rano zastanie koło domu. Wyszłam z psami później niż zwykle, bo zbudziłam się dopiero ok. 6.30 co mi się rzadko zdarza. Pewnie z powodu zmiany pogody, lekkiego ochłodzenia i deszczu dobrze się spało, … Czytaj dalej →

Dziś bez słoneczka za to chmurzasto, trochę pokropiło, ale mniej niż ksiądz kropidłem. Spragnione roślinki wciąż mają nadzieję, że popada. Zobaczymy, może tak będzie. Tak sobie myślę, że wiele spośród naszych znajomych kobiet, krewnych, przyjaciółek to są bohaterki. Ciche bohaterki … Czytaj dalej →

W sobotę przeczytałam Jarosława Kamińskiego „Tylko Lola”, nawiązanie do wydarzeń marcowych. Może niepotrzebnie, bo znów wpadłam w dołek emocjonalny łapiąc się na rozważaniu nikczemności ludzkiej natury. Dopiero kiedy sobie to uświadomiłam, napłynęła refleksja, że dla zachowania równowagi, która jest konieczna … Czytaj dalej →

I „po ptokach” – jak kiedyś mówiono. Pozbyłam się zęba mądrości i siedzę z opuszczoną szczęką, bo mi szwy przeszkadzają. Muszę przyznać, że niepotrzebnie się bałam, nie bolało nic a nic. Może teraz mądrzejsza będę, skoro ząb dostępu do mądrości … Czytaj dalej →

Mówili w tv, że lato wraca. Lato jest po to, żeby było ciepło i dlatego nie narzekam na upały. Przecież tak szybko minie, że ani się obejrzymy jak przyjdzie jesień. Już się dzień zaczął skracać:( Gorąco w polityce, ale nie … Czytaj dalej →

Straszliwie szybko minął weekend jak zwykle. Widać, taka już jego natura;) Mecze oglądałam jednym okiem wspólnie z Mężem. Dziwna to była wieść, że odpadają i wracają do domu zespoły takich państw jak Portugalia, Argentyna. Najsławniejsi jadą do domu – Messi, … Czytaj dalej →

Wygraliśmy ten ostatni mecz, dobre i to. Nie przeżywałam, bo zaczytałam się i zapomniałam o całym świecie. Mąż był poza domem, kiedy wrócił – spytał o wynik, wtedy dopiero włączyłam telewizor i okazało się, że prowadzimy. Było kilka minut przed … Czytaj dalej →

Wczoraj po południu wracając z psami zobaczyłam gołębia. Pod siatką od strony ulicy stał nieruchomo z napuszonymi piórkami, nie zwracając uwagi na nic co się wokół działo, a dzieci biegały, krzyczały bawiąc się i samochody przejeżdżały. Zaprowadziłam psiaki do domu … Czytaj dalej →

No i mamy piłkarski plan D czyli – do domu:((( Nie znam się na piłce, kibicką jestem okazjonalnie, ale się wkurzam, kiedy zawodnicy przez cały czas kłębią się pod naszą bramką. W takim zamieszaniu łatwo jest strzelić gola. No i … Czytaj dalej →