Archiwum kategorii: Powieści

Kasia przyjęła do wiadomości, że życie z teściową nigdy lekkie nie będzie, a jej marzenia o ciepłej, pełnej – w  sensie  wielopokoleniowej –  rodzinie, w której wszyscy jej członkowie będą żyć w zdrowiu, szczęściu, radości i wzajemnej życzliwości – prysnęło … Czytaj dalej →

Bez względu na Kasine rozterki i przeżycia wewnętrzne świat zewnętrzny funkcjonował normalnie i wydarzenia toczyły się swoją koleją. Minął pierwszy tydzień ferii. Młodzi nie pojechali do Szczawnicy, coś im pokrzyżowało plany. Łukasz zadzwonił do matki z pytaniem czy nie wzięłaby … Czytaj dalej →

Kasia przyjechała na Ursynów jak zawsze z radością. Kochała to miejsce i nigdy nie przestanie. Nie miała zamiaru wymeldować się ze swojego mieszkania, dawało  poczucie bezpieczeństwa i przynależności. Weszła najpierw do domu, przywitała się z Dżemikiem, wyszli na spacer. Po … Czytaj dalej →

Adelka dla towarzystwa i rozrywki zgodziła się towarzyszyć Adamowi w wyjeździe w okolice Radomia. Nie lubiła konfliktowych sytuacji lecz na takie właśnie należało się nastawić, ponieważ czekały jakieś nie pozałatwiane do końca sprawy spadkowe w rodzinie Adama, których poprzednia próba … Czytaj dalej →

Elka siedziała u Kasi w kuchni. Właściwie powinno się już mówić: u Kamila w kuchni. Kamil nie miał nic przeciwko spotkaniom „cioteczek” z matką, mógł wtedy na dłużej opuścić dom ponieważ nie musiał myśleć o wyjściu z Dżemikiem. One to … Czytaj dalej →

Urządzili dom na tyle, na ile było ich stać. Kupno nowych mebli odłożyli na bliżej nieokreśloną przyszłość  zmuszeni zadowolić się przywiezionymi z mieszkania Mikołaja. Najważniejszą inwestycją stało się teraz wykonanie podjazdu i wybrukowanie chodniczka wokół domu, żeby dało się wyjechać … Czytaj dalej →

Mikołaj wyjechał z mamą do Szczawnicy. Dostała skierowanie na zabiegi sanatoryjne w ramach NFZ tylko dlatego w miarę szybko, że bez pobytu w placówce leczniczej. Miało to dobre strony z punktu widzenia Kasi. Pani Wacia nie mogła być pozostawiona sama … Czytaj dalej →

Po dużej ilości emocjonujących wrażeń należało odreagować i odpocząć. Wszakże dla odpoczynku zjechało do Krystianówki całe towarzystwo. Zenek z zadowoleniem zauważył, że Adam z Winicjuszem nie próżnowali w czasie gdy on z „dziewczynami” przebywał poza domem. Zebrane w stos gałęzie … Czytaj dalej →

Elżbieta pozostała na ławeczce. Zidentyfikowała w sobie jakieś dziwne uczucia, których dotychczas nie było. No dobrze, może były lecz ich nie dopuszczała do głosu. Przez lata. Jak się tylko jakieś wychyliło – to w łeb. A teraz – czy na … Czytaj dalej →

Do rana rzeczywiście nic się nie wydarzyło. Przyjaciółki zasnęły snem sprawiedliwych dopiero wtedy, kiedy słońce zechciało łaskawym okiem rzucić na Krystianówkę. Nic więc dziwnego, że nagle obudzone hałasem spowodowanym rykiem klaksonów samochodowych połączonym z psim jazgotem, czuły się zupełnie nieprzygotowane … Czytaj dalej →