Archiwum kategorii: Myślę sobie

Przeczytałam z wielką przyjemnością książkę Stokrotki naszej blogowej, czyli Jadwigi Śmigiery, o Warszawie zatytułowaną „Moje warszawskie zwariowanie”. Poczta uprzejmie doniosła ją dopiero w piątek i nie mogłam się doczekać, aby dać nurka między kartki oczekując przyjemnych chwil i ciekawej wycieczki. … Czytaj dalej →

Obchodzone wczoraj uroczystości transmitowano w tv. Oglądałam Gdańsk. Wtedy, kiedy akurat miałam wolną chwilę i mogłam sobie na to pozwolić. Jakże zmienił się Lech Wałęsa od tamtego czasu. Każdy się zmienił, normalne, przecież 30 lat to kawał życia. Lecz – … Czytaj dalej →

Weekend pogodny, ciepły, słoneczny, taki powinien być. W blasku słońca od razu chce się żyć. Współczuję osobom, które lata nie lubią, takich jest przecież całkiem sporo. Najczęściej ze względów zdrowotnych mają negatywny stosunek do lata. A ja kocham słońce i … Czytaj dalej →

Mam wrażenie, że nasza piękna planeta Ziemia, matka Gaja daje do zrozumienia ludzkim istotom, że powinny wreszcie ruszyć rozumem i zacząć myśleć – to po pierwsze. Po drugie – żeby obudziły w sobie empatię do żyjących, czujących istot. To znaczy … Czytaj dalej →

Mam moralnego kaca myśląc o przedstawicielach mojego kraju w PE z tej „dobrej” zmiany, będę się za nich wstydzić co chwilę. Tym bardziej, że oni nie wstydzą się wcale… Ja się wstydzić nie muszę ani za Ursynów ani za Piaseczno … Czytaj dalej →

Kiedy byłam w początkowych klasach podstawówki wśród dziewczynek była moda na pamiętniki, do których wpisywały się koleżanki, nauczycielki ale też rodzina. Mam schowany taki pamiętnik. Mama wpisała mi dwa wierszyki. Nie znam autora. Jeżeli pragniesz, aby świat docenił piękno duszy … Czytaj dalej →

Bardzo lubię Kasię Dowbor od zawsze, od czasu kiedy wieki temu moja siostra pracowała w radio a potem na Woronicza i mówiła ” Kaśka to świetna dziewczyna”. Od tego czasu zawsze patrzyłam na nią jak na kogoś znajomego i rozpoznawalnego. … Czytaj dalej →

Weekend minął, deszcz przestał padać, ziemia na razie mokra, roślinki napiły się do woli, kałuże wypełnione wodą 🙂 Zaczęłam Szilkę odchudzać, nie może przypominać wyglądem baleronu na cienkich nóżkach nie ze względu na urodę (bo i tak jest najpiękniejsza na … Czytaj dalej →

Wczoraj obudziłam się przed czwartą. Spojrzawszy na godzinę ucieszyłam się, że jeszcze mogę pospać, stukania psich pazurków nie słyszałam, czyli Szilka i Skitek śpią. Coś mi się śniło, nie wiem co, z reguły od razu zapominam, rzadko pamiętam sny po … Czytaj dalej →