Akurat…

Akurat dokładnie dziś mijają dwa lata od mojego pierwszego wpisu. Jak ja się wtedy bałam i krępowałam! Że co sobie ktoś pomyśli, że to wszystko głupie jest co robię, mówię, myślę i piszę, że po co to komu …. oj, straszne to było. Po tych dwóch latach jestem szczęśliwa, że się odważyłam, nie stchórzyłam i nie schowałam się do mysiej dziury na co największą miałam ochotę. Poznałam Was, tyle kochanych dziewczyn, a i chłopaki się czasem odzywają, co jest niezmiernie miłe:)))
Przenosząc po kolei teksty z bloxa na nową stronę cofnęłam się do 2017 roku (wczoraj na tym skończyłam) i przeżyłam ponownie emocje zapisane a związane z wydarzeniami lipcowymi, z obroną sądów, w której uczestniczyły tysiące ludzi. Zapisywanie i opisywanie wydarzeń na bieżąco pozwala zachować temperaturę emocji, które po czasie są nie do odtworzenia. Poza sprawami dotyczącymi kraju tyle się zdarzyło i w życiu prywatnym rodziny przez ten czas. Najważniejsze niewątpliwie to pojawienie się na świecie Calineczki:))) Tej cudownej, kochanej szkrabusi malutkiej:))) W związku z tym do nas przeniósł się Skituś i jest z tego wyraźnie zadowolony. Nie było to dla niego jakąś kara za grzechy, bo od małego szczeniaczka u nas często bywał i wiedział, że to też jego dom. Odszedł Karmelek za Tęczowy Most, kotuś Małego a przybył niedawno Lammy, który wygląda bardzo podobnie jak Ozy, brat Karmelka, który po jego odejściu poczuł się samotny. Tak to się wszystko ze sobą przeplata – radość i smutek, nadzieja i rezygnacja, odejście i narodziny. Takie jest życie, nieustannie przynoszące zmiany. A tych ja nie lubię. Nienawidzę zmian!!!
I co z tego, że ich nie znoszę, tych zmian? Ani tych, ani tamtych, ani żadnych!!! Nadchodzą i się o zdanie nie pytają. Przypomniał mi się dowcip. Co robić jak wieje wiatr ze wschodu? Wiać razem z nim! Powiał wiatr na bloxie naszym, rozwieje nas w różne strony. Jednym się odechce całkiem, inni znajdą nowe miejsca i będziemy się szukać. To znaczy, kto będzie chciał.
Dobrze, szkoda czasu na gadanie, biorę się za dalsze przenoszenie. Potem się wezmę za poprawianie, selekcję, na razie biorę po kolei jak leci (leciało). Wczoraj przez długi czas siedziałam, patrzyłam na drukowane robaczki na monitorze i w ogóle nie wiedziałam o co chodzi. potem pomału doszłam do pewnych wniosków i nawet mi dobrze szło. Tak więc przystępuję do dalszych czynności:)))
A w ogóle to ogromnie się cieszę, że Was poznałam:)))

27.02.2019