Czas pędzi, wszyscy to wiemy. Dopiero się urodził „brat” Franusia, a tu już poszedł do przedszkola, w domu zaś czeka młodszy braciszek 
oraz trzy koty (czyli Franek, Lolek i Balbinka)
Jestem sobie przedszkolaczek,
mam już worek i plecaczek,
będę biegał z kolegami,
bawił się samochodami,
ze zjeżdżalni zjadę sobie,
zamek z piasku może zrobię.
Potem przyjdzie po mnie tata
i zawiezie mnie do brata.
Mama bardzo się ucieszy,
bramę otworzyć pospieszy.
Małemu wszystko opowiem
chociaż jemu jeszcze w głowie
się nie zmieści co robiłem
kiedy dziś w przedszkolu byłem.
Mój brat jeszcze jest malutki
jak w książeczce krasnoludki,
ja skończyłem już trzy lata,
będę duży jak nasz tata.
Pięknego życia wszystkim przedszkolakom, żeby panie/ciocie były miłe, dobre, pełne wyrozumiałości dla maluchów i kochające dzieci Zaś zaglądającym tu – dobrych ostatnich wakacyjnych dni 
Aniu, mój wnusio tez poszedł do przedszkola, na razie zapoznawczo, ale od poniedziałku na pełen etat…na razie ciężko jest.
Jotuś:-) Wiktorek był zadowolony po pierwszym dniu, powiedział, że pani była miła
Ale jak sobie przypomnę moich chłopców – to była tragedia z przedszkolem na początku. Duży przepłakał dużo czasu, Mały tylko kawałek żłobka zaliczył, okazało się, że ma celiakię i poszłam na urlop wychowawczy.
Niech się Twój wnusio szybko poczuje dobrze wśród dzieci
Piekny wierszyk Aniu, u mnie też przedszkolaczek który w listopadzie skończy 3 lata ale już chodzi od maja do przedszkola , córka tam pracuje.Jeden średniak bo 5 lat i jeden pierwszoklasista z dużą tytą (rożek) i jeden w technikum 2 klasę rozpocznie, Także cwierkają wróbelki od samego rana ćwir,ćwir dokąd idziesz ……nie mam wnusi.Pozdrawiam serdecznie.
Uleńko:-) Moja Calineczka też do pierwszej klasy … nowy etap życia. U Ciebie „ruch w interesie”, chłopaków czekają niespodzianki… ćwierkają wróbelki, oj ćwierkają… Niech dzieciakom dobrze się dzieje i powodzenia
Buziaki 
Dobrego roku dla maluszków i starszaków,i pierwszoklasistów, i starszych dzieci. Niech ten rok szkolny będzie dobrym rokiem dla wszystkich uczących się. Oby nauka była dla nich wyzwaniem ale i przyjemnością.
I może trochę dla nas… w końcu uczymy się przecież całe życie! :)))
Matyldo:-) Przyłączam się do życzeń dla maluszków, starszych i najstarszych czyli wszystkich otwartych na wiedzę
Masz rację, że uczymy się przez całe życie, a jak przestajemy … to pora odejść… Na razie się uczę i jeszcze dużo chcę się nauczyć 
Buziaki!
Dużo radości dla przedszkolaka z nowej przygody!
Magdaleno:-) Przyłączam się do życzenia, mam nadzieję, że wciąż będzie zadowolony
Z całego serca życzę Przedszkolakowi, żeby przedszkole było fajną i radosną przygodą oraz niezapomnianym wstępem do dalszej nauki. Niech chodzi do przedszkola z uśmiechem na ustach i z uśmiechem z niego wraca.
Smuci mnie ten koniec sierpnia… Wczoraj spędziłam pół dnia na ulubionej plaży nad rzeką i przeskanowałam wzrokiem całą okolicę z obawy, że tego lata może to już być ostatni raz.
Moni:-) Mam nadzieję, że maluszek wciąż będzie zadowolony
Koniec sierpnia kojarzy mi się z końcem lata, choć przecież jeszcze miesiąc, ale koniec wakacji to dla mnie koniec lata. Ale ma być ciepło i słonecznie jeszcze długo, więc kochana możesz się cieszyć urokami lata i nad rzekę zdążysz się wybrać. Będzie pięknie
Wszystkim przedszkolakom dużo żaby i radości. Piękny wierszyk.
Oczywiście Zabawy. Ach ten telefon.
Luciu:-) Telefon potrafi takie figle płatać, że głowa mała. A jak czasem coś „wtryni” zamiast tego co piszę to nie wiadomo czy się śmiać czy ręce załamywać
Przedszkolaczek na razie dzielnie sobie radzi, oby tak dalej. Buziaki!
Dopiero co mój MK zaczynał przedszkole, jak ten Krasnalek ze zdjęcia;) A tu już 4 klasa! I kiedy to zleciało, to nie wiem.. Brawo za wiersz i trafne rymy:)
Myszko:-) Czwartoklasista brzmi dumnie
Pamiętam jak w liście do kolegi z Tenczynka (wtedy się listy pisało) po wakacjach zadałam pytanie „czy nauka w klasie piątej jest trudna?” Czyli ja byłam w wieku MK! On spędzał wakacje u swojej babci, potem się rozjeżdżaliśmy ja do Opola, on do Krakowa, kuzyni do Katowic… aż do następnych wakacji 
Jest co wspominać. Uściski!